1. 30 Haz 2014 #1
   

   minæ <img src=" http://www.besnihaber.com/images/smod.g

   2,654

   3

   0

   
   
   

   
   Beş yaşındaydım, beş bahar yaşamıştım,
   Karı eksilmeyen yüce dağların koyaklarında.
   Ak başlı kartal yuvalarında palazlanırdı,
   Beyaz kalpaklı, siyah çerkeskalı Abrekler.
   Gökte çarpışan gümüş kabzalı kamaların
   Kıvılcımları yağardı parlayan gözlerime.
   Hayallerim vardı gelecek günlerimden avans.
   Hani, düşecekti dişlerim, sevimli olacaktım
   Sonra saçlarım örülecekti temmuz güneşinde.
   İnce belli, beyaz gerdanlı bir sülün olacaktım
   Ve sevdiklerimin yüreğine usulca süzülecektim
   Bitimsiz sevdaların akordeonları eşliğinde.
   
   Thamate meclislerinden övgüler duyacaktım,
   Sabır taşı dedemin sakallarını okşayacaktım.
   Şömine önünde, köz başında güngörmüşlerden
   Arkası yarın ocak başı masallar dinleyecektim.
   Sevilecektim, övülecektim ve şımaracaktım.
   
   Düğün evlerinin sulanmış toprak avlularında
   Özgürce koşacaktım elimde kurabiyelerle.
   Toprak damlarda annemin eteğine tutunarak
   Kayan bembeyaz asil kuğuları izleyecektim.
   Ve ak gerdanlı, nazlı asil bir kuğu olacaktım
   Ahhh! Bitimsiz hayallerim, isimsiz çocukluğum…
   
   Islanacaktı biteviye yağmurlarında saçlarım.
   Yağmurların ki yanağımdan usul usul süzülür,
   Gözyaşı olur, vedayla damlardı hüzünlü bağrına.
   Rüzgarın savururdu saçlarımı özgür ufuklara.
   Pul pul parlardı, göz alırdı güneşi üşüten karın.
   Avlumdun, evimdin, ekmeğimdin, suyumdun.
   Ruhumdun, umudumdun ve ezeli yurdumdun
   
   Beş yaşındaydım, beş bahar yaşamıştım.
   Lakin bu bahar kan sıçramıştı, mayısın al yanağına.
   Elbruz’un kuban’ın Nart’ların şah damarından
   Şebnemler gözyaşı devşirirdi Kafkas ağıtlarından,
   Eğilmiş, zamanı kolluyor baykuşlar saçaklardan.
   Köz başında çok acıklı ağıtlar dinlerdim yaşanmış,
   İç çekerek anlatırdı ninem iç sızısını, hüzünlerini,
   Zalim Zass’ın malum utanç kör mızrakları ucunda,
   Kanlı sakallar uçuşurdu rüzgarda, o tepe başında.
   Suskun dedemin gözlerinden iki damla yaş düşerdi,
   Düşen iki damla yaş ben olur düşerdim boşluğa…
   Yalazlar korkunç resimler çizerdi ürkek yüzümde
   Yorgun gözlerimde kaybolunca alevlerin kızıl gölgesi
   Vebalı düşlerimi acımasız umacılar basardı zamansız.
   
   Beş yaşındaydım beş bahar yaşamıştım
   Korkunç hışırdardı karanlık ormanların zifiri yaprakları,
   Huysuz at kişnemeleri sarardı derinden uzak vadileri
   Ve zincir, üzengi, nal sesleri yankılanırdı kulaklarımda
   Sonra amansız ağıtlar kaplardı o mehtapsız gökleri
   Simsiyah atlılar eğilirdi zifiri yaprakların altından
   Zincirleri, üzengileri, gümüşleri parlardı karanlıkta.
   
   Beş yaşındaydım beş bahar yaşamıştım.
   Yampiri yamyamların nefti gölgesi düşerdi köyüme
   Destursuz dalardı isterik cellatlar serçe yüreğime
   Gövdemden büyük tekmeler daraltırdı nefesimi,
   Sızlatırdı kanlı parmakları incecik kaburgalarımı.
   Ellerinde bilenmiş kinler, keskin ve çelik aletler…
   Acımasızca yürek, böbrek, ciğer söker gibi
   Yuvamdan, topraktan, kucaktan söküyorlardı
   Sevimliydim ama yüzüme bile bakmıyorlardı.
   
   Beş yaşındaydım beş bahar yaşamıştım
   Dipçiklerle süngülerle vurdular ölüm kıyısına
   Donmuş bebekleri kucağından bırakmayan anneler
   Ölmüş annesinin göğsünde süt arayan bebekler
   Kefenlerden metelik damıtan, tamahkar gemiciler…
   
   Et tırnaktan ayrılıyor, yürek kafesten sökülüyordu
   Ağlaşıyordu çaresizce kıyıda dolunay yeminlileri…
   Ve üşüyordum! Düşüyordum ölüm gemisinden.
   Azgın dalgalar üstüme köpükten bir kefen geriyordu
   Can bu! Tek gözüm eğreti kalıyordu suyun üstünde
   Son kez görüyordum balıklara yem atan gemicileri
   Ve karışıyordu annemin simsiyah saçları dalgalara
   Düşüyordu denize, babamın kıyamet ve soğuk yüzü
   Ardından çığlıklar, yüzen kalpaklar, şişmiş cesetler…
   
   Beş yaşındaydım beş bahar yaşamıştım
   Bir buçuk asırdır kulaç atıyorum yitiklerime
   Hıçkırık rüzgar eser Elbruz’dan kesik kesik
   Ağlamaklı bir hüzün yayılır mızıka körüklerinden
   Ben ağlarım, ardı sıra yaslı karanfiller ağlar
   Asil Kafkas kuğuları daha ağır kayar yokluğa
   Şimşekler çakar, Çakır’ların kurşun gözlerinde
   Ve ben bir buçuk asırdır onları izlerim ümitle
   
   Yetmez meşaleler yakmanız, dualarla anmanız
   Yahut kıyılarda kırmızı karanfillerle ağlamanız
   Yaslı bedeninizle sarılın yetim, yitik ruhumuza,
   Çifte su verin çelikten destansı onurumuza
   Sözüm olsun ağlamayacağım körpecik bedenime
   Üzülmeyeceğim gamzelerime, yetmemiş ömrüme
   Kurduğum ve kavuşamadığım yitik hayallerime…
   Korkmayacağım ressam Ayvazovski’nin puslu,
   Fırtınalı, alaboralı hırçın bensiz denizlerinden.
   
   Bir buçuk asırdır uykusuzum, acıyor gözlerim
   Uğulduyor kulaklarım, binlerce vurgun yedim
   Yoruldum artık uyumak istiyorum, ser yamçını
   Al, Elbruz’un yaslı yamacına, usulca yatır beni
   Sende yaşamak istiyorum, boğulan çocukluğumu..
   
   
   
   
   ​

    
2. 30 Haz 2014 #2
   

   zahide Administrator Site Yetkilisi Administrator

   203,333

   1,786

   38

   
   
   Çok güzel paylaşım canım ellerine sağlık,

    
3. 1 Tem 2014 #3
   

   minæ <img src=" http://www.besnihaber.com/images/smod.g

   2,654

   3

   0

   
   
   tşk ederim ablam yüreğine sağlık...

    
4. 1 Tem 2014 #4
   

   ::ÇisiL:: ÜYE

   30,801

   14

   0

   
   
   Paylaşım için teşekkürler,
   Emeğinize sağlık,
   Çok güzell...

    
5. 1 Tem 2014 #5
   

   minæ <img src=" http://www.besnihaber.com/images/smod.g

   2,654

   3

   0

   
   
   güzel yorumlarınıza çok teşekkür ederim...

    

Kullanıcı adı yada e-posta:

Zaten hesabınız var mı?

• Hayır, şimdi hesap oluştur
• Evet,hesabım var:
• Şifrenizi mi unuttunuz?

Beni hatırla